W naszym społeczeństwie komornikowi sądowemu została przypięta bardzo negatywna łatka. Sytuacja jest dość absurdalna, ponieważ komornik pomaga odzyskać wierzycielowi jego pieniądze od dłużnika. Natomiast odbiór społeczny często jest odwrotny i na pierwszy plan wysuwa się domniemana krzywda dłużnika.
W mediach egzekucje komornicze pokazują najczęściej dłużnika, który rzekomo jest poszkodowany. A co z prawdziwym poszkodowanym, czyli wierzycielem? Zarówno bank, przedsiębiorąca, instytucja, jak i osoba prywatna, mogą stać się wierzycielami, kiedy dłużnicy nie spłacają swoich zobowiązań finansowych wobec nich. Jeżeli wierzyciel ma już tytuł wykonawczy od sądu, to wybiera komornika, który będzie działał w jego imieniu. Wybór odpowiedniego komornika to bardzo istotna sprawa, bo dobry komornik to skuteczna egzekucja.
Należy dobrze się zastanowić komu powierzymy odzyskanie naszych pieniędzy. W ten sposób unikniemy zbędnych nieprzyjemności związanych na przykład z nieetyczną egzekucją. Wybór komornika jest tak samo ważny jak wybór adwokata, notariusza czy radcy prawnego. Warto korzystać z usług na wysokim poziomie.
Komornik sądowy to funkcjonariusz publiczny, który działa przy sądzie rejonowym. Nie może nim być żaden urzędnik państwowy. Głównym zadaniem komornika jest wykonywanie rozstrzygnięć o roszczeniach cywilnych na drodze przymusu egzekucyjnego. Do zadań komornika należy między innymi spis inwentarza i sporządzenie protokołu stanu faktycznego przed wszczęciem procesu sądowego albo przed wydaniem orzeczenia. Komornik wszystkie te czynności wykonuje na zarządzenie sądu lub prokuratora.
Uprawnienia komorników określa ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji. Praca komornika odbywa się pod nadzorem prezesa danego sądu rejonowego. Komornicy zobowiązani są do postępowania zgodnie z przepisami prawa, złożonym ślubowaniem oraz zasadami etyki.
Aby wykonywać zwód komornika, trzeba spełniać szereg kryteriów: ukończyć 26 lat, mieć polskie obywatelstwo, cieszyć się nieposzlakowaną opinią, móc wykazać pełną zdolność do czynności prawnych i niekaralność (nawet podejrzenie o przestępstwo eliminuje potencjalnego kandydata). Przyszły komornik musi mieć także ukończone studia wyższe prawnicze z tytułem magistra na terenie Polski lub studia prawnicze uznawane w naszym kraju. Od przyszłych komorników wymagana jest też aplikacja komornicza, złożenie egzaminu komorniczego oraz co najmniej dwuletni staż w charakterze asesora komorniczego.
Komornik powoływany jest przez ministra sprawiedliwości za pośrednictwem prezesa sądu apelacyjnego, w którego okręgu kandydat zamierza rozpocząć pracę. Należy pamiętać, że wierzyciel może wybrać komornika spoza swojego okręgu rejonowego, tzw. rewiru komorniczego. Wyjątkiem są sprawy o egzekucję z nieruchomości.
Dodaj komentarz