O tym się nie mówi – cechy charakteru opiekunki
Opublikowano: 11 grudnia 2018

Otoczenie opieką osoby starszej wymaga nie tylko wiedzy i doświadczenia. Trzeba też właściwego charakteru – rzadko się o tym mówi, ale to naprawdę bardzo istotne, ponieważ dzięki temu opiekunka czuje się swobodnie, a podopieczny – bezpiecznie.

Cierpliwość

Osoby starsze często mają problemy z koncentracją i pamięcią. Mają też swoje zwyczaje – czasem niezrozumiałe dla osób spoza najbliższego otoczenia. Zadaniem opiekunki jest wspierać podopiecznego w jego codziennym życiu, również wtedy, kiedy staje się to bardzo trudne z różnych powodów.

Opiekunka musi być oazą spokoju w każdych warunkach, pamiętając o tym, że jej nerwy szybko przełożą się na niepokój pacjenta. Cierpliwość jest też potrzebna, by poprawnie wykonać czynności, które są po prostu nudne. Są bowiem w pracy opiekunek chwile bardzo emocjonalne, ale jednak większość obowiązków dotyczy rzeczy do cna zwyczajnych: higieny, karmienia pacjenta, przebierania go, przygotowywania leków. Nie są to pasjonujące zajęcia i tylko spokój pozwala wykonać je dobrze.

Opanowanie i szybkość

Opanowanie i szybkość działania niestety rzadko idą ze sobą w parze, a powinny. Dobra opiekunka wie, że w każdej chwili może wydarzyć się coś nieprzewidzianego. Kiedy podopieczny zasłabnie i trzeba będzie wezwać zespół ratownictwa medycznego, nie ma czasu na emocje.

Trzeba wziąć telefon, podać konkretne informacje, skontaktować się z rodziną. Nie ma czasu na błędy – wszystko musi być zrobione dobrze i natychmiast. W takich sytuacjach to na opiekunkę spada największy ciężar – rodziny pacjenta może nie być w pobliżu i trzeba użyć całej swojej wiedzy, żeby zareagować skutecznie i spokojnie.

Zdolność adaptacji

Jak doradzają eksperci serwisu medipe.pl, zajmującego się zatrudnianiem opiekunek w Niemczech, elastyczność i zdolność adaptacji do nowych warunków są często najważniejszymi cechami charakteru opiekunki. Nigdy nie ma się pewności co do tego, do jakiego środowiska się trafi. Teoretycznie każdy pacjent jest weryfikowany, ale w praktyce pewnych problemów nie da się wychwycić i to opiekunka, a nie organizatorzy, będąc na miejscu, musi doraźnie rozwiązać problem.

Opiekunka może trafić do wielu różnych pacjentów – każdy z nich jest inny, z każdym inaczej się rozmawia, każdy oczekuje czegoś innego i opiekunka w ramach swoich zadań musi dostosować się do wymogów podopiecznego i jego rodziny. Nie zawsze jest to łatwe.

Coś więcej

Opiekunką może zostać każdy. Dobrą opiekunką – tylko osoby z dużą wiedzą i odpowiednimi predyspozycjami. Można nauczyć się języka, zasad udzielania pierwszej pomocy, można zdobyć dowolnie duże doświadczenie, ale cechy charakteru znacznie trudniej jest wypracować. Dlatego praca dla opiekunek to nie jest praca dla każdego. Z kolei osoby obdarzone właściwymi cechami charakteru, mogą się w tym zawodzie poczuć naprawdę spełnione.