Mały ZUS 2019 – jak wyliczyć składkę?
Opublikowano: 2 kwietnia 2019

Przedsiębiorcy, którzy prowadzą w Polsce działalność gospodarczą, mają obowiązek comiesięcznego odprowadzana składek ubezpieczeniowych. W 2019 roku niektórzy z nich mogą skorzystać przy tym z preferencyjnego rozwiązania nazywanego „małym ZUS-em”.

„Mały ZUS” został stworzony z myślą o osobach, które prowadzą własne firmy, ale nie osiągają z tego tytułu wysokich dochodów. Tacy przedsiębiorcy, w większości prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, mogą od 1 stycznia 2019 roku opłacać składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie uzależnionej od swoich rzeczywistych dochodów.

Dla kogo „mały ZUS”?

Aby moc skorzystać z tego preferencyjnego rozwiązania, trzeba przede wszystkim prowadzić działalność na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) lub innych przepisów szczególnych. A co z przedsiębiorcami, którzy nie prowadzili działalności przez cały ubiegły rok, lecz zaczęli ją w trakcie roku lub na jakiś czas zawiesili? Mogą oni wyliczyć podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne w ramach „małego ZUS-u”, dzieląc trzydziestokrotność minimalnego wynagrodzenia przez liczbę dni kalendarzowych poprzedniego roku i mnożąc przez liczbę dni, w których działalność była faktycznie prowadzana. Otrzymany wynik przedsiębiorca zaokrągla do pełnych groszy w górę, jeśli końcówka jest równa lub wyższa niż 0,5 gr lub w dół, jeśli jest niższa. Szczegółowe informacje na temat wyliczania „Małego ZUS-u” można znaleźć na stronie internetowej https://www.nntfi.pl/finanse-po-godzinach/maly-zus-w-2019-roku.

Jak wyliczyć „mały ZUS”?

Aby obliczyć swoją składkę, należy podzielić roczny przychód z działalności gospodarczej w poprzednim roku przez liczbę dni kalendarzowych, w których była prowadzona działalność. Wynik trzeba pomnożyć najpierw przez 30, a następnie przez specjalny współczynnik (będzie on ogłaszany każdego roku w „Monitorze Polskim”), który na 2019 rok wynosi 0,5083. To jest podstawa wymiaru składki. Wynik zaokrąglany jest do pełnych groszy w górę, jeśli końcówka jest równa lub wyższa niż 0,5 grosza, lub w dół, jeśli niższa. Jeśli obliczona podstawa nie przekracza 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia (podstawa dla obecnych przedsiębiorców na „pełnym ZUS” – w 2019 roku to 2859 zł) i nie jest niższa niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w styczniu danego roku (najniższa podstawa dla preferencyjnych składek na ubezpieczenia społeczne w roku 2019 to 675 zł), to można rozliczać się w ramach „małego ZUS-u”. Dla przykładu, jeśli podstawa wynosi 1000 zł, to:

składka emerytalna (19,52% podstawy) wynosi 195,20 zł,
składka rentowa (8,00% podstawy) wynosi 80 zł,
składka chorobowa dobrowolna (2,45% podstawy) wynosi 24,50 zł,
składka wypadkowa (1,67% podstawy) wynosi 16,70 zł.

Składkę zdrowotną oblicza się od podstawy wymiaru obowiązującej dla wszystkich przedsiębiorców.

Kto nie może skorzystać z „małego ZUS-u”?

Jednak nie wszyscy przedsiębiorcy będą mogli skorzystać z proponowanego rozwiązania, nawet jeśli spełniają kryteria formalne i finansowe. „Mały ZUS” nie obejmuje bowiem firm, które funkcjonowały krócej niż 60 dni, a ich właściciele odprowadzali składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w wysokości przewidzianej dla tzw. krótkoterminowej działalności, czyli podlegali ubezpieczeniom tylko przez 59 dni. Z nowego, preferencyjnego sposobu rozliczania składek nie skorzystają również ci, którzy rozliczali się do tej pory w formie karty podatkowej i równocześnie korzystali ze zwolnienia sprzedaży od podatku VAT. Mały ZUS nie dotyczy również tych przedsiębiorców, którzy odprowadzali składki na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne z racji prowadzenia tzw. innej pozarolniczej działalności – na przykład byli wspólnikami w spółce jawnej.

Mały ZUS to rozwiązanie bardzo korzystne dla najmniejszych firm, uzyskujących niewielkie przychody. Dla takich przedsiębiorstw składki na ZUS w wysokości przekraczającej 1200 zł są bowiem bardzo dużym obciążeniem.