Gonartroza jest chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych, które z uwagi na swoją budowę, funkcje i położenie bardzo często ulegają urazom. Zwyrodnienia obejmują każdą część stawu, włącznie z chrząstką stawowa, błoną maziową, torebką stawową, warstwą podchrzęstną oraz więzadłami stawowymi.
Proces ten rozpoczyna się w chrząstce stawowej, której nadmierne zużycie zwiększa podatność i wrażliwość na wstrząsy. Stan ten prowadzi do obrzęknięcia błony maziowej oraz pogrubienia i bliznowacenia torebki stawowej, co w konsekwencji zniekształca stawy kolanowe.
Gonartroza może się rozwijać w sposób niezauważalny, ze względu na brak znaczących objawów w fazie początkowej. Na wstępnym etapie rozwoju choroby pacjenci mogą też ignorować wiele niepozornych symptomów. Do lekarza udają się dopiero wówczas, gdy zaczynają występować trudności z chodzeniem oraz silne dolegliwości bólowe w przyśrodkowej lub przedniej części stawu kolanowego oraz górno-przyśrodkowym podudziu. Najczęściej spotykanym objawem jest nieduży obrzęk kolana, spowodowany pogrubieniem i wysiękiem błony maziowej. Występują też problemy z wykonywanie ruchów zgięcia i wyprostu kolana, bolesny ucisk czy zaczerwienienie skóry w okolicy stawu kolanowego po wysiłku. Powierzchnie stawowe mogą się o siebie ocierać, co prowadzi do występowania charakterystycznych trzasków.
Zwyrodnienie stawów kolanowych rozwija się na skutek mikrouszkodzeń w ich obrębie, spowodowanych stłuczeniami, skręceniami, złamaniami czy przebytymi operacjami. Bezpośrednią przyczyną gonartrozy jest także osłabianie aparatu kostno-stawowego w przebiegu różnych chorób, takich jak np. cukrzyca, dna moczanowa, osteoporoza, nadczynność tarczycy czy reumatoidalne zapalenie stawów. Stany zwyrodnieniowe rozwijają się również na skutek nieprawidłowości w budowie elementów stawu kolanowego czy niewłaściwej struktury i pozycji kończyn. Negatywnie na kondycję kolan wpływają: siedzący tryb życia, nadwaga, nieprawidłowa gospodarka wapniowa czy starzenie się organizmu.
Zwyrodnienie stawów kolanowych diagnozuje się poprzez badanie USG, RTG oraz tomografię komputerową. W leczeniu gonartrozy wykorzystywane są przede wszystkim leki o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym, a w przypadkach zaostrzonych – glikokortykosteroidy oraz podawane bezpośrednio do stawu kolanowego zastrzyki z kwasu hialuronowego. Pomocniczo wykonać można także punkcję płynu z kolana. Choremu zalecana jest rehabilitacja, obejmująca umiarkowane zabiegi fizykoterapeutyczne oraz ćwiczenia. W przypadkach zaawansowanych przeprowadza się operacje, których celem jest usunięcie zwyrodnień i naprawa elementów uszkodzonych.
Tagi: choroba, kolano, medycyna, zdrowie
Dodaj komentarz