Pierwszy dzień w szkole, ważny sprawdzian, egzamin, zmiana pracy, objęcie nowego stanowiska, publiczne wystąpienie – to tylko kilka z sytuacji, w których może pojawić się stres. Jest to uczucie wzmożonego napięcia, które z jednej strony może paraliżować i uniemożliwiać jakąkolwiek aktywność, ale z drugiej, miewa czasem nieoczekiwany efekt uboczny– zwiększony poziom adrenaliny pobudza, daje motywację i napędza do działania.
Jak działa stres z punktu widzenia psychologii i biologii? Który stres będzie dawał korzystne bodźce, a którego należy unikać? Czy można nauczyć się zarządzać stresem i jak mu przeciwdziałać?
Choć każdy z pewnością choć raz doświadczył stresu, trudno o jedną, spójną definicję. Każdy odczuwa go inaczej – w zależności od osobowości, sytuacji i wielu innych czynników. Reakcja na stres jest bardzo indywidualną kwestią, jednak pod względem biologicznym u każdego proces wygląda podobnie. Pod wpływem stresora, czyli bodźca powodującego stres, układ współczulny (element układu nerwowego), wysyła sygnał do nadnerczy, które zaczynają wydzielać adrenalinę i noradrenalinę.
Pod ich wpływem rozszerzają się źrenice, przyspiesza tętno, oddech i akcja serca. To tylko pierwsza reakcja. Dalej, pod wpływem stresu w organizmie zachodzą liczne reakcje chemiczne, wydzielają się hormony i neuroprzekaźniki, które – w zależności od sytuacji – mogą pomóc w działaniu, lub przeciwnie – całkowicie sparaliżować.
Stres pobudza organizm do wzmożonej aktywności, ale jest to zjawisko korzystne tylko w pewnych okolicznościach i do pewnego stopnia. Przykładowo – przed ważnym wystąpieniem publicznym, stres może pomóc skupić się, mówić pewnie i zdecydowanie oraz nie pominąć ważnych kwestii. Jeśli jednak jest zbyt duży, może sparaliżować, sprawić, że mówi się chaotycznie, jąka lub w ogóle nie można wydusić z siebie słowa.
Nic do rzeczy nie ma tutaj przygotowanie czy znajomość tematu – te czynniki mogą pomóc poczuć się pewniej, a tym samym zredukować stres, ale nie są gwarancją całkowitego zapanowania nad nim. Jest to bowiem kwestia bardzo indywidualna. Z całą pewnością ważnym czynnikiem wpływającym na pojawianie się stresu jest również tak zwana rutyna.
Wracając do przykładu z wystąpieniem publicznym, żadne z nich nie jest takie samo i w każdym przypadku mogą pojawić się nowe okoliczności i to może powodować pojawianie się stresu. Jednocześnie im częściej występuje się publicznie, tym mniej jest to zadanie stresujące.
Przyczyny stresu można podzielić na dwie główne kategorie – na krótkotrwałe i długotrwałe. W pewnym uproszczeniu te pierwsze mogą nieść pozytywny efekt i mobilizować do działania. Stres krótkotrwały najczęściej ustępuje szybko, a przy kolejnym wystąpieniu stresora jest mniejszy, a z czasem znika całkowicie.
Można powiedzieć, że występuje przede wszystkim w sytuacjach nowych dla danej osoby. Stres długotrwały natomiast nie ustępuje w toku wykonywania czynności, a czasem może się wręcz nasilać i każde podejście do działania, które go powoduje, jest coraz trudniejsze. Ma on działanie zdecydowanie negatywne – w krótkiej perspektywie utrudnia wszelką aktywność, odbiera pewność siebie, a także prowadzi do wyczerpania fizycznego. W dłuższej perspektywie natomiast może prowadzić do ciągłego poczucia winy, zaburzeń psychicznych, a nawet chorób.
Jednym z powszechniej występujących typów stresu jest tak zwany stres organizacyjny. Jest ściśle powiązany z pracą. Od razu trzeba obalić dwa mity. Stres organizacyjny nie występuje w sytuacjach, gdy jest się ofiarą mobbingu lub w pracy panuje zła atmosfera. Są to czynniki, które mogą go potęgować, ale często nie występują, a mimo wszystko stres organizacyjny pojawia się.
Drugi mit to ten dotyczący kompetencji pracownika – stres wcale nie oznacza, że pracownik źle wykonuje swoje obowiązki, nie jest do nich odpowiednio przygotowany lub są powyżej jego możliwości. Często jest wręcz przeciwnie – stres organizacyjny występuje u pracownika sumiennego i osiągającego dobre wyniki. Nadmierna nerwowość wynika z indywidualnych cech każdego człowieka. Bez względu jednak na powód jej występowania, warto z nią walczyć, bo może prowadzić do wielu problemów – zarówno w pracy, jak i w życiu prywatnym. Czy można jednak kontrolować stres?
Stresu nie da się całkowicie wyeliminować z życia. Występuje on spontanicznie, a nad procesami chemicznymi i biologicznym, które występują w organizmie, nie ma się kontroli. Nie oznacza to jednak, że należy mu się poddawać. Stres nie powinien bowiem nigdy przejmować kontroli. Jak sobie z nim radzić? Sposobów jest wiele: jednym z nich, jest celowe wystawianie się na niewielki stres, w kontrolowanych warunkach, aby oswoić to uczucie i później, łatwiej je okiełznać. Dobrym rozwiązaniem dla osób, u których stres stanowi głębszy problem, jest skorzystanie z warsztatów dotyczących zarządzania stresem.
Przykład takiego można znaleźć w linku: https://www.academyofbusiness.pl/pl/szkolenia/zarzadzanie-stresem,236/. Zajęcia pozwalają zapoznać się z metodami zarządzania stresem, sposobami korzystnego wykorzystania tego zjawiska, a także rozwiązaniami, które pomagają tak kształtować rzeczywistość, aby zminimalizować ryzyko pojawienia się stresu.
Stres może przyjąć różne formy i mieć różne objawy. W pewnych sytuacjach może być motorem do działania, zmobilizować do wzmożonej aktywności, a także odpowiednio pobudzić. W innych może utrudnić działanie, wręcz sparaliżować. W dłuższej perspektywie natomiast może obniżyć pewność siebie, a nawet doprowadzić do problemów zdrowotnych. Warto więc dokładnie poznać mechanizm działania stresu i nauczyć się zarządzać tym odczuciem. Przede wszystkim dla własnego dobra, ale również w celu odniesienia sukcesu zawodowego i w życiu prywatnym.
Artykuł sponsorowany
Tagi: psychologia, stres, zdrowie
Dodaj komentarz