Mogłoby się wydawać, że fakt posiadania rodzica alkoholika w dzieciństwie nie będzie miał większego znaczenia w dorosłym już życiu. Prawda jednak jest zupełnie inna i w większości przypadków jest wręcz odwrotnie.
Oczywiście nie zawsze nieprzyjemne doświadczenia z dzieciństwa mogą mieć negatywny wpływ na przyszłość danej osoby. Wychowywanie się w rodzinie alkoholowej zwiększa jednak prawdopodobieństwo stania się w życiu dorosłym DDA.
Problem nałogowca nie dotyka tylko jego, ale również jego otoczenia, w tym członków rodziny. Może się okazać, że dzieci chorych zaczynają mieć pewne wspólne cechy, które były sposobem na poradzenie sobie i przeżycie w patologicznej rodzinie. Czym zatem są tak naprawdę Dorosłe Dzieci Alkoholików i co się z tą nazwą wiąże?
DDA to skrót od Dorosłych Dzieci Alkoholików, których mianem określa się osoby wychowujące się w rodzinie alkoholowej. Nazwę tą stworzyli pacjenci, którzy zmagają się z zaburzeniami związanymi z wychowywaniem się w rodzinie z problemem alkoholowym. Są to osoby, które już od najmłodszych lat swojego życia musiały zmagać się z szeregiem najróżniejszych trudności, przez co wkroczyły w dorosłe życie z bagażem doświadczeń, zwykle determinujących na długie lata ich przyszłość. DDA to osoby niepotrafiące poradzić sobie z trudami życia codziennego odgrywające role, których wyuczyły się w dzieciństwie, aby być w stanie przetrwać. Osoby te utraciły poczucie bezpieczeństwa i równowagi, przez co przez lata mogą nie być w stanie określić tego, kim tak naprawdę są.
DDA mogą wcielać się w różne role, ale najczęstszymi postaciami są bohater, błazen, kozioł ofiarny i cień. W przypadku bohatera widać wyraźnie ciągłą opiekę nad innymi, ale nie nad sobą. Bohater musi dołożyć wszelkich starań, aby w ogóle zasłużyć na jakąkolwiek pochwałę. Z kolei błazen stara się poprawić atmosferę w domu, a kozioł ofiarny ma ciągłe poczucie winy i jest wytykany palcami. Jeśli chodzi zaś o dziecko cień, to jest to osoba wycofana i niepewna siebie, która wraz z upływem czasu coraz bardziej się w sobie zamyka w celu ucieczki od domowego piekła. Bycie poniewieranym, niechcianym, wyzywanym, wyśmiewanym czy nawet bitym potrafi na trwałe odcisnąć piętno w umyśle dziecka. Tak naprawdę to przemoc psychiczna okazuje się być znacznie gorsza od przemocy fizycznej, o czym doskonale wiedzą właśnie DDA.
Nie powinno budzić to niepokoju, jeśli takie emocje pojawiają się sporadycznie i są chwilowe oraz nie przyczyniają się do obniżenia ogólnej jakości życia. Jakie zatem symptomy powinny być alarmujące?
Z całą pewnością zaliczyć do nich można lęk przed zmianami i niską samoocenę, ciągłe poczucie osamotnienia, silne lęki bez przyczyny, brak samoakceptacji, ciągłe kontrolowanie siebie i innych, obawa przed odrzuceniem, ukrywanie swoich emocji przed innymi, brak spontaniczności oraz trudności w relacjach z osobami cieszącymi się autorytetem, nawiązaniem trwałej przyjaźni i ze stworzeniem szczęśliwego związku. DDA często mają ciągłe poczucie wstydu, tendencję do izolowania się i zamykania na innych. Towarzyszą im także impulsywne zachowania i nieuzasadniona agresja oraz mają tendencje do wchodzenia w autodestrukcję. To właśnie w przypadku DDA wzrasta ryzyko sięgania po używki, samookaleczania się i prób samobójczych.
Do typowych objawów syndromu DDA zalicza się również brak sprecyzowanych życiowych celów, insomnia i problemy ze snem, nerwice, zaburzenia odżywiania, poczucie bezsensu egzystencji, wypieranie emocji, lęk przed bliskością i nawiązywaniem nowych znajomości, negatywne nastawienie do ludzi. Bardzo często DDA pragną uznania i akceptacji, nawet kosztem poniżenia siebie. Do objawów fizycznych zaliczyć można zawroty głowy, drżenie ciała, omdlenia, kołatanie serca, płytki oddech, uderzenia gorąca, uczucie duszności, najróżniejsze bóle bez konkretnej przyczyny, suchość w ustach, nadmierne pocenie się.
Dorosłe dzieci alkoholików wyróżnia to, że ulegają impulsom, mają tendencję do wiązania się z osobami uzależnionymi, są nadmiernie lojalne, niechętnie okazują ciepłe uczucia, podporządkowują się innym, mają problemy z asertywnością, traktują siebie bardzo poważnie, nie potrafią się zrelaksować, silnie się krytykują, błagają wręcz o akceptację innych, wykazują zachowania autoagresywne, bagatelizują własne potrzeby i mają poczucie odrębności od innych.
Leczenie alkoholizmu to jedno, ale dzieci osób uzależnionych również potrzebują terapii. Alkoholizm jest chorobą rodzinną, która dotyka każdego jej członka i wywiera na nich negatywny wpływ. Nawet jeśli rodzic podejmie leczenie i przestanie pić, problem nie zostanie rozwiązany. Wielu DDA mówi o tym, że czasem trudniej jest wytrzymać z trzeźwym niż pijącym rodzicem. W celu uchronienia się przed wpadnięciem w pętlę autodestrukcyjnych wzorców zachowań, potrzebna jest profesjonalna pomoc. Jedną z podstawowych i sprawdzonych form pomocy jest grupowa terapia DDA.
Skorzystaj z pomocy Prywatnego Ośrodka Leczenia Alkoholizmu Terapie Tu i Teraz
Tagi: alkoholizm, DDA, problemy, zdrowie
Dodaj komentarz